فرازی از مناجات شهید بزرگوار حجت الاسلام مهندس ابراهیم فیاضی- 1365/2/31

خدای بزرگ! من چگونه به کوچکی ام در پیشگاه تو اظهار کنم؟ این دل من آتشدان عشق تو شد.خدای بزرگ! این روح جسته ام را، این دل بی تابم را و این سر پر شورم را به تو می سپارم.

خدایا! ای که هر کس در معامله عشق تو راه یافت به قیمتی رسید، همه وجودم ، همه سلول های بدنم و همه جانم فدای تو باد.خدایا! می توانم جرأت کنم و بگویم میخواهم در راه تو خود را ببازم.

خدای عزیز! نمیدانم چرا همه وجودم در نظرم بدون نگاه به تو هیچ می آید.نمی دانم چرا علاقه ام به تو بیش از علاقه ام به خود است. این چه  عنایتی است که به این حقیر مقصر کرده ای؟ تو چقدر خوبی؟ چقدر جمیلی؟ چقدر عزیزی؟

ای همه چیز من! ای که اگر شوق لقای تو نبود ، من لحظه ای ماندن در اینجا را تحمل نمی کردم؛ای که اگر وعده "ان مع العسر یسرا"ی تو نبود، با همه عالم قهر میکردم؛ دوست دارم در بیابانی تنها دور از چشم هر کس در آتش عشق تو بسوزم و بسوزم و بسوزم و ملائکةالله در حلقه این آتش ، راز "انی اعلم ما لا تعلمون" را تماشا کنند.

عموی عزیز و بزرگوارم در تابستان سال 1336 در روستای با صفای دینکوه در شهرستان نور به دنیا آمد و در ساعت یک نیمه شب هفتم بهمن ماه 1365 در عملیات کربلای پنج در سرزمین مقدس شلمچه به شهادت رسید. پیکر پاک عمو ابراهیم بعد از دوازده سال در زمستان 1377 توسط گروه تفحص سپاه شناسایی و به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

دلم گرفته رفقا...

بعد از شش سال متوالی امسال ، دومین سالیه که نرفتم راهیان نور...

بچه های دانشگاهمون امروز حرکت کردن...دلم با اوناست

خوشا به حال و سعادتشون

کاش میشد...

مدتیه تو بعضی از وبلاگ ها مطالبی منتشر میشه  که قابل توجه و تأمله و باید با ظرافت با اون مواجه شد. موضوع فراگیر شدن رایتل و امکانات جدیدی که در اختیار کاربران قرار میده باعث شده بعضی متدینین نسبت به سوءاستفاده از این امکانات نگرانی و دغدغه ذهنی پیدا کنن که صد البته یک دغدغه بجاییست و باید این حساسیت نسبت به عفت عمومی جامعه رو عمیقا تحسین کرد.

به نظر من موضع گیری منفی با گارد کاملا بسته و اینکه بخوایم رایتل یا هر فناوری دیگری رو مطلقا طرد کنیم کار درستی نکردیم. همانطور که دربست پذیرفتن هر چیزی هم کاملا اشتباه و بسیار خطرناکه. هرکسی در این مورد نظری داره ولی در همچین قضایایی این جمله کلیشه ای رو زیاد میشنویم که "باید کار فرهنگی کرد" . این که باید کار فرهنگی کرد درست ولی مهم تر از اون باید کار تربیتی انجام بشه. من کلی دارم عرض میکنم . باید در داخل خانواده ها ابتدا خود والدین به درستی فناوری رو یاد بگیرن و از کودکی به فزرندان آموزش داده بشه و اگر یک فناوری مثل رایانه ، اینرنت، رایتل،تبلت یا هرچیز دیگه ای تو خونه هست اولا وسیله اختصتصی فرزندان نباشه و والدین هم ازش استفاده کنن و خودشون طرز استفاده رو به بچه ها یاد بدن طوری که تقریبا بچه از یادگرفتن از دیگران بی نیاز بشه و ثانیا تا یک سن مشخص فرزند حق استفاده از اون رو به تنهایی نداشته باشه و صرفا در حضور والدین ازش استفاده کنه.این در مورد بحث تربیتی و خانوادگی. در حوزه فرهنگی هم نهادهای مسؤل باید اقدامات خاص خودشون رو انجام بدن.خوشبختانه الان تو همه دستگاههاولو به صورت اسمی و شعاری معاونت فرهنگی وجود داره! چاپ برشور ، تیزرهای کوتاه تلویزیونی، آموزش دادن کامل به والدین و توجیه کردن آنها نسبت به مضرات و ظرفیت های مثبت و منفی فناوریها ، تشریح کنترل شده مزایا و معایب این فناوری در مدارس,میتونه زمینه استفاده مطلوب و منطقی از فناوری هارو فراهم کنه.

از بعد بازدارندگی باید نهادهای تقنینی ما با وضع قوانین مناسب بستر استفاده از این امکانات روفراهم کنن و از طرف دیگه با تعیین مجازات های متناسب و بازدارنده راه سوءاستفاده رو بر مجرمین ببندن. خود شرکت مخابرات هم میتونه کارهای ساده و در عین حال مؤثری در این باره انجام بده. مثلا منوط کردن استفاده از تماس تصویری به ثبت نام جداگانه و ثبت مشخصات و اخذ تعهد از فرد متقاضی، وضع تعرفه بالا برای این تماس تا جاییکه فقط برای رفع ضرورت و درحد نیاز ازش استفاده بشه نه به عنوان تفریح و سرگرمی.

در هر حال تو دنیای امروز بخوایم یا نخوایم هر روز فناوریهای تازه ای ارائه میشه که شمشیر دو لبه هستن و ما باید بر اساس دین عزیز و فرهنگ غنی و والای ایرانی خودمون توانایی استفاده از مزایا و آمادگی مقابله با آفتهای اون رو داشته باشیم.

نکته 1 : کاش مسؤلین ما مخصوصا از نوع فرهنگیشون یکم حداقل یکم ازین دغدغه ها داشتن ؛ اون وقت...

نکته 2 : کاش همه ما یکم حداقل یکم ازین دغدغه درباره واجب بزرگ فراموش شده یعنی فریضه امر به معروف ونهی از منکر داشتیم؛ اون وقت...